۲۶۷۹
أدَبُ العِشرَةِ مَعَ النَّفسِ
۱۳۰۶۴.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :اِجعَلْ قَلبَكَ قَرينا بَرّا. أو وَلَدا واصِلاً. وَ اجعَلْ عَمَلَكَ والِدا تَتَّبِعُهُ. وَ اجعَلْ نَفسَكَ عَدُوّا تُجاهِدُها. وَ اجعَلْ مالَكَ عارِيَةً تَرُدُّها.۱
۱۳۰۶۵.عنه عليه السلام :اُقصُرْ نَفسَكَ عَمّا يَضُرُّها مِن قَبلِ أن تُفارِقَكَ. وَاسعَ في فَكاكِها كَما تَسعى في طَلَبِ مَعيشَتِكَ ؛ فإنَّ نَفسَكَ رَهينَةٌ بِعَمَلِكَ.۲
۱۳۰۶۶.عنه عليه السلام :اِحمِلْ نَفسَكَ لِنَفسِكَ. فإن لَم تَفعَلْ لَم يَحمِلْكَ غَيرُكَ.۳
۱۳۰۶۷.عنه عليه السلام :خُذْ لِنَفسِكَ مِن نَفسِكَ. خُذْ مِنها في الصِّحَّةِ قَبلَ السَّقَمِ. و في القُوَّةِ قَبلَ الضَّعفِ. و في الحَياةِ قَبلَ المَماتِ.۴
(انظر) النفس : باب ۳۸۶۳. عنوان ۱۱۳ «الحساب».
۲۶۷۹
آداب معاشرت با خود
۱۳۰۶۴.امام صادق عليه السلام :دلت را [به منزله ]همنشينى نيكوكار، يا فرزندى سپاسگزار قرار ده و كردارت را چونان پدرى كه از او پيروى و اطاعت مى كنى و نفس [امّاره ]خود را همانند دشمنى كه با وى مى جنگى و مال و داراييت را عاريه اى كه بايد برگردانى.
۱۳۰۶۵.امام صادق عليه السلام :جان خود را، پيش از آن كه از تو جدا شود، از آنچه زيانش رساند بازگير و همچنان كه در جستجوى روزيت مى كوشى، در آزادى آن [از بند شهوات و آتش دوزخ] بكوش؛ زيرا كه جانِ تو گروگان كردار توست.
۱۳۰۶۶.امام صادق عليه السلام :خودت بارِ خود را به دوش بكش، كه اگر چنين نكنى، كسى ديگر بار تو را به دوش نمى كشد.
۱۳۰۶۷.امام صادق عليه السلام :از خود براى خويشتن بهره برگير، از آن بهره بگير، در تندرستى پيش از بيمارى و در روزگارِ توانايى پيش از ناتوانى و در زندگى پيش از مرگ.
1.الكافي : ۲/۴۵۴/۷.
2.الكافي : ۲/۴۵۵/۸.
3.الكافي : ۲/۴۵۴/۵.
4.الكافي : ۲/۴۵۵/۱۱.